Dit boek heeft als doel een systematische mensenrechtenbenadering van het migratierecht te schetsen. Daartoe wordt onderzocht in hoeverre een recht op toelating en verblijf kan voort vloeien uit mensenrechten normen. Alom bekend zijn in dat verband het recht op respect voor gezins leven en het refoulementverbod voortvloeiend uit het verbod op foltering en op een vernederende en onmenselijke behandeling. De rode draad in dit onderzoek vormt een tweedeling in mensenrechtennormen door middel van de concepten binding en bodem. Het begrip binding ziet op het idee dat mensen op meerdere manieren, via netwerken, met elkaar en met één of meerdere staten verbonden zijn. Dergelijke netwerken kunnen ook grensoverschrijdende implicaties hebben. Met name het recht op respect voor privé leven blijkt verregaande implicaties te hebben als bindingsnorm. Het begrip bodem ziet op het idee dat (bepaalde) grondrechten een ondergrens (bodem) hebben, die niet over schreden mag worden. Dat houdt in dat ook bij uitzetting naar situaties waarin een beper king van de grondrechten dreigt, die onder grens niet aan getast mag worden. Het recht op een eerlijk proces heeft grote conse quenties als bodemnorm.
Dit onderzoek biedt niet alleen een overzicht van bestaande rechtspraak van het EHRM over grondrechten en het migratierecht, het verschaft ook een vernieuwend kader om toekomstige gevallen inzake toelating en uitzetting aan mensenrechtenbepalingen te onder werpen. Het vormt daarmee een waardevol naslagwerk voor academici en andere deskundigen in het migratierecht, maar is ook nuttig voor de rechts praktijk.
