In zijn verlangen te ontsnappen aan het kleinburgerlijke bestaan van zijn ouders begon René Stoute (1950-2000) opium en later heroïne te gebruiken. Hij bekostigde dat met geld dat hij verkreeg door in te breken en cheques te vervalsen. In de gevangenis ontdekte hij zichzelf als schrijver. Hij publiceerde in 1982 Op de rug van vuile zwanen, de iconisch geworden verhalenbundel over het junkiebestaan dat als bestverkochte debuut het Gouden Ezelsoor won. Stoute worstelde niet alleen met een drugsverslaving. Sinds zijn vroegste jeugd voelde hij dat hij diep van binnen een zij was. Pas na zijn 40ste durfde hij een geslachtsveranderende operatie aan waarvan hij hoopte dat die hem gelukkig zou maken.