Ons lichaam is overal aanwezig in de taal. Bij talrijke uitdrukkingen in het dagelijks leven spelen onze ledematen en organen verrassend genoeg een centrale rol. Waarom zeggen we dat we iets be-grijpen zonder dat onze handen daar iets mee te maken hebben? Hoe komt het eigenlijk dat we iemand kunnen ver-staan ofschoon onze voeten niets doen? Kennelijk bestaat er buiten de zuiver biologische functie van onze lichaamsdelen nog een andere belevingswereld, die misschien wel dichter bij het wezen van de mens staat.
In Lijfelijkheid wil Friedrich Weinreb juist deze belevingswereld nader onderzoeken. Op grond van oude joodse overleveringen beschrijft hij het menselijk lichaam en zijn organen als teken van eeuwigheid. Wat wil het zeggen dat de mens volgens de Bijbel is geschapen naar het evenbeeld van God? Ons lichaam heeft niet alleen een uiterlijke, tastbare kant, het wijst ook steeds weer op een andere werkelijkheid, die ons vertelt over de zin van het leven.
Friedrich Weinreb (1910–1988) heeft in een omvangrijk oeuvre de wereld van de joodse mystiek uitgelegd aan de mens van deze tijd. Uitgaande van de overtuiging dat er in de Bijbel en de joodse overlevering een oeroud weten is bewaard, gaat hij op zoek naar een vaste leidraad die de mens op zijn weg door deze wereld houvast biedt.
