Kunnen wij zonder de grutto? Iedere natuur- en vogelliefhebber verheugt zich in het voorjaar enorm op de terugkeer van de grutto. Maar onze nationale vogel is in een halve eeuw van algemene weidevogel een zorgenkind geworden.
Gerrit Gerritsen heeft de gloriejaren van de grutto meegemaakt én de daarop volgende afname van het aantal exemplaren. Hij werkt al zijn hele leven aan de bescherming van de grutto, in het veld en achter zijn bureau: als teller, ringer, onderzoeker en beschermer. Hij reisde de grutto achterna van de noordelijkste broedgebieden op IJsland tot de overwinteringsgebieden in Afrika.
In De hooivogel beschrijft hij die avontuurlijke reizen, maar ook het taaie en vrijwel kansloze gevecht met overheden, zuivelcoöperaties en Franse jagers om de grutto te redden. Daarbij ontkomt Gerritsen niet aan momenten van ‘weidewoede’, een ernstige vorm van landschapspijn.
Uiteindelijk lijkt de grutto het wel zonder ons te kunnen stellen: hij vertrekt uit Nederland.
Gerrit Gerritsen was onder andere projectleider van Nederland-Gruttoland en mede-auteur van het Europese weidevogelbeschermingsplan vanuit Vogelbescherming Nederland.
