Vlaanderen is in de tweede helft van de twintigste eeuw sterk geseculariseerd. We willen als burger en individu onszelf kunnen zijn, zelf denken en zelf beslissen. We willen onze eigenheid gerespecteerd zien. Onze maatschappij wordt pluralistischer en complexer en lijkt hoe langer hoe minder op die van vroeger. Nieuwe ethische standpunten breken door en worden steeds meer aanvaard. Daaruit zijn ook nieuwe praktijken en structuren voortgevloeid.
In deze evolutie heeft het vrijzinnig humanisme een stille maar centrale rol gespeeld. De geschiedenis van dit vrijzinnig humanisme is echter weinig gekend. Dat is begrijpelijk, omdat er in Vlaanderen (nog) niet veel over geschreven is. Dit boek wil die lacune opvullen.
Vijftien thematische artikels bieden de lezer een historisch overzicht van een aantal maatschappelijke problematieken die vrije mensen nauw aan het hart liggen. Ze verbreden de kennis over een levensbeschouwing die lange tijd in de schaduw stond van de religie, maar die nu steeds prominenter aanwezig is. De auteurs willen bovendien het onderzoek naar de geschiedenis van het vrijzinnig humanisme stimuleren. Daarom geven ze de lezer een aantal onderzoeks- en bronnensuggesties om zelf op zoek te gaan naar de evolutie en de doorbraak van het vrije denken.
