Dr. M.B. van ’t Veer (1904-1944) was een bekwaam theoloog, een vernieuwend prediker en een evenwichtig geestelijk leider voor jong en oud in een tijd die weergaloos ingewikkeld was. Dit boek beschrijft zijn aanpak van het predikantsambt, met zijn sterk bepleite heilshistorische prediking en zijn betrokkenheid bij de Vrijmaking van 1944. Zijn eigen catechetisch werk gold als een verrijkende activiteit. Hij wilde jonge mensen graag ‘wapenen’ met de wapenrusting van het geloof, opdat zij bestand waren tegen de krachten die hen van het ware geloof wilden losmaken. Van ‘t Veers intense studie van Calvijn en diens catechese gaven een bijzonder accent aan zijn pastorale houding. Daarin had hij ook oog voor de Bijbelse taak van de school.
Daarnaast schreef hij veel teksten over de praktijk van het christen-zijn die een plaats kregen in boeken die hij samen met anderen uitgaf. Ook daarin spreekt een kenmerk van zijn optreden: hij was bepaald geen solist, maar een man van gesprek, van samenwerking en gezamenlijke verantwoordelijkheid. En in dat alles wist hij zich sterk verbonden aan de Heilige Schrift en aan de door de kerk beleden confessies.
Over de auteur: Kerkhistoricus dr. Harm Veldman (1942) brengt via grondig archiefonderzoek het leven en werk van dr. Van ’t Veer in beeld. Eerder schreef hij al biografieën over verschillende reformatoren uit de 16e eeuw. In 2009 promoveerde hij met een biografie over Hendrik de Cock.
