Waterbeheersing speelt sinds de middeleeuwen een grote rol in de Nederlandse geschiedenis. Er lijkt een succesvolle en typisch Nederlandse aanpak te bestaan, die de nadruk legt op goede samenwerking en een evenwichtige afweging van belangen. Maar is dat waar? Klopt deze beeldvorming? Dit boek biedt een veel realistischer beeld. Het toont veel samenwerking en streven naar consensus, maar ook vaak belangenstrijd en moeizame conflicten.
Milja van Tielhof biedt een nieuw perspectief op het Nederlandse waterbeheer door het in zijn historische context te plaatsen en de bestuurscultuur centraal te stellen. Zij kijkt vooral naar vormen van participatie en manieren waarop belanghebbenden invloed konden uitoefenen. Wie gaven het waterbeheer vorm? Welke regels golden daarbij? En wat was de invloed van bredere historische ontwikkelingen? De geschiedenis van waterstaat en waterschappen wordt verbonden aan grote thema’s in de Nederlandse geschiedschrijving, zoals de vroege verstedelijking, de welvaart van de Gouden Eeuw, de ingrijpende transformatie van het boerenbedrijf en de merkwaardige staatsinrichting van de Republiek. Door deze benadering stelt Consensus en conflict een genuanceerd en overtuigend verhaal tegenover de populaire beeldvorming over Nederlanders en water.
