Ik kreeg telefoon van de school dat mijn dochter er niet was.
Ze bleek in een bushokje te zitten, huilend en kon alleen zeggen:
‘Ik kan niet naar school, het gaat niet.’
Voor sommige kinderen en jongeren brengt naar school gaan grote emotionele ontreddering teweeg. Schoolweigering is een complexe problematiek die de jongere, het gezin, de school en de hulpverlening uitdaagt. In dit boek belichten de auteurs het fenomeen vanuit deze verschillende perspectieven. Ze vertrekken hierbij vanuit het werkveld en de vakliteratuur.
Dit boek biedt concrete handvatten en een ruimer werkmodel voor de aanpak van schoolweigering.
De top 10 van de tips geven we alvast mee:
1. De realiteit bij schoolweigeraars en hun context is soms harder dan we ons kunnen voorstellen. Deze realiteit proberen te begrijpen, los van elk oordeel, is een basispijler in het werken met schoolweigering.
2. Blijven zoeken naar de oorzaak van de schoolweigering is niet zinvol wanneer dit het traject van de jongere vertraagt. Ook al is niet alles duidelijk: we moeten verder.
3. Wachten tot die ene “gespecialiseerde hulpverlener” beschikbaar is, is contraproductief. De gezinscontext, school en eerstelijns hulpverlener kunnen al heel wat betekenen.
4. Een netwerk rond de jongere met een centrale keyworker is een noodzaak in de vaak moeizame weg terug naar school.
5. Verbinding tussen alle betrokkenen is cruciaal in elke fase, zowel preventief als curatief.
6. Activatie is belangrijk, zowel voor de jongere als voor de andere actoren in het netwerk. Een actieve positie van alle betrokkenen draagt bij tot het opnemen van verantwoordelijkheid en een gevoel van competentie.
7. Probeer de mogelijkheden ook steeds te zien, in plaats van enkel de moeilijkheden.
8. “Het ijzer smeden als het koud is” geldt bij schoolweigering. Interventies brengen weinig soelaas bij emotionele onrust.
9. Het weten staat soms het leren in de weg. Te snel een antwoord klaar hebben, verhindert ons om voldoende voeling te hebben met de jongere en context.
10. Hou vol.
Iedereen die met schoolweigering geconfronteerd wordt, zal zich met dit boek geïnspireerd weten om meteen aan de slag te gaan.
Nele Van Driessche, master in de klinische psychologie, werkt op De Kaap, dienst kinder- en jeugdpsychiatrie van Karus. Ze is teamcoördinator van de dagbehandelingsgroep die zich richt op jongeren met schoolweigering.
Gino Ameye is master in de klinische psychologie en zorgmanager in Karus. Hij heeft ruime ervaring in het werken met jongeren met schoolweigering. Hij werkte mee aan het onderzoek ‘Angst voor de schoolpoort’ van HOGENT.
Griet De Nys is master in de pedagogische wetenschappen. Ze is lector en studiebegeleider aan de lerarenopleiding van HOGENT en werkte mee aan het onderzoek ‘Angst voor de schoolpoort’ van HOGENT.
