Na de Eerste Wereldoorlog herrees Hongarije als natiestaat uit de as van de dubbelmonarchie. Rijksregent en admiraal zonder vloot Miklós Horthy speelde daarbij een cruciale rol. De weg naar zelfstandigheid was niet eenvoudig voor de Hongaren. Kort na de Eerste Wereldoorlog pleegden de communisten een staatsgreep en de Ententemachten, en in het bijzonder de Pan-Europeanen onder hen, deden daarna een poging het Habsburgse Rijk te herstellen.
Horthy kwam daarmee als oud vleugeladjudant van de Oostenrijks-Hongaarse troon in een lastig parket terecht. Horthykoos voor Hongarije maar bleef een speelbal van de grootmachten. Na 1933 was dat bovenal Nazi-Duitsland dat Hongarije meesleurde in de veldtocht tegen de Sovjet-Unie. In 1944 naderde het Rode Leger de Hongaarse grens en was Horthy genoodzaakt van front te wisselen. De Duitsers sloegen genadeloos toe, brachten de fascistische Pijlkruizers aan de macht en vervolgden de Hongaarse joden.
Na de oorlog verdween Hongarije achter het IJzeren Gordijn, tot de Pan-Europeanen uiteindelijk vanuit het grensplaatsje Sopron het IJzeren Gordijn hielpen afbreken in 1989. Hongarije keerde terug in de Europese moederschoot, maar met gemengde gevoelens. De huidige Hongaarse politiek onder Viktor Orbán is daar nog altijd een representant van.
