Bijna achteloos gaan wij een landsgrens over terwijl er grote groepen zijn die weg willen maar niet kunnen, of hun leven ervoor op het spel moeten zetten. Rosita Steenbeek maakte het lot van vluchtelingen en migranten van heel dichtbij mee. Op Lampedusa, Sicilië en in Libanon hoort zij de intense verhalen van de vluchtelingen én de hulpverleners, en deelt hun leven op de meest schrijnende maar ook mooie momenten. In een opvanghuis op Sicilië voor alleenreizende minderjarige asielzoekers. Met vrouwen uit Aleppo in een tent in een vluchtelingenkamp op een paar kilometer van de Syrische grens. Met hulpverleners in Libanon die de onmenselijke keuze moeten maken wie wel en wie niet mee mogen met een humanitaire corridor naar Italië. Op al deze en nog veel meer plekken vol verdriet raakt Rosita Steenbeek aan de levens van mensen die op hun sterkst en tegelijk kwetsbaarst zijn. En alle betrokkenen worden ieder voor zich geconfronteerd met de fundamentele vraag: wie is mijn naaste? Rosita Steenbeek debuteerde in 1994 met de roman De laatste vrouw. Vele romans volgden, zoals Schimmenrijk, Intensive Care, Ander licht en in 2015 Rose. Een familie in oorlogstijd. Ook schreef zij een aantal succesvolle boeken over Rome, de stad waar ze woont. In 2017 verscheen het veelgeprezen essay over compassie Heb uw vijanden lief. ‘Rosita Steenbeek is een meester in het oproepen van kleur, van geur, van onuitgesproken gevoelens.’ Algemeen Dagblad Over Heb uw vijanden lief: ‘Interessant betoog over compassie.’ De Volkskrant Over Rose. Een familie in oorlogstijd: ‘Een boek waarin alle grote thema’s worden aangetikt: de liefde, vergeving en de dunne lijn tussen goed en fout. Lees! Opdat we niet vergeten.’ Opzij