In de filosofische traditie is de materiële aarde als thema altijd onderbelicht gebleven. Van Aristoteles en Descartes tot Nietzsche en Heidegger blijkt de aarde altijd te zijn gedacht vanuit de vorm, vanuit het denken of vanuit de wereld. Hierdoor is de aarde als passief, inert of zelfs niet-bestaand beschouwd, maar niet vanuit zichzelf. In tijden van ecologische crisis en klimaatverandering is deze manier van denken niet langer toereikend. We moeten toe naar een nieuwe omgang met de aarde. Van wereld naar aarde biedt hiertoe een eerste aanzet.
Vincent Blok ontwikkelt een ecologische ontologie van de aarde in tijden van klimaatverandering. Hij gaat in tegen de filosofische traditie door zijn ontologie niet antropocentrisch, maar eco-centrisch te oriënteren. Vervolgens presenteert hij een speculatieve ecologie van de aarde als mogelijkheidsvoorwaarde voor de menselijke bewoning van de wereld. Zijn nieuwe perspectief op onze zorg voor de aarde biedt relevante inzichten voor de milieu- en techniekfilosofie.
Vincent Blok (1970) is universitair hoofddocent techniekfilosofie en verantwoord innoveren aan de Wageningen University & Research. In 2005 promoveerde hij aan de Universiteit Leiden op een proefschrift over techniekfilosofie. Zijn huidige onderzoek en onderwijs zijn gericht op filosofische en ethische vragen rond maatschappelijk disruptieve technologieën, circulaire economie en duurzame ontwikkeling.
