Op televisie legde kunsthistoricus Robert van Noorden eens fel en eigenzinnig uit wat mooi is, en waarom. Onmiddellijk werd hij overal gevraagd voor lezingen, presentaties en interviews. Razendsnel werd hij zo'n man die overal een mening over heeft, ongeacht het onderwerp. Als hij maar praat, met die eigenzinnigheid van hem. Zijn vak raakt op de achtergrond, Van Noorden is verslaafd aan zijn nieuwe status en het bestaan dat daarbij hoort.
Maar er is iets aan de hand dat hem verontrust. Eerst is dat alleen maar voelbaar en dan ineens nadrukkelijk aanwezig. Er komt een vrouw in zijn leven die hem fascineert en die hij op afstand wil houden maar ook weer niet. Zij maakt iets in hem los waarmee hij geen raad weet, ontrafelt een geheim dat steeds dichterbij komt en gevaarlijk is. Het achtervolgt hem.
Verdwenen tijd is een spannende, melancholieke en hilarische roman die uiteindelijk gaat over de vraag in hoeverre je jezelf echt kent.


'Verbogt schrijft werkelijk goede dialogen, hij schrijft op het gemoed, zijn boeken zijn doortrokken van melancholie en weemoedigheid die echter nooit zijig worden. Verbogts romans zijn aangenaam licht van toon. Mooi werk is het.' Maarten Moll, Het Parool